Hurdacılık yapan 2 çocuk babası 31 yaşındaki Tuzcu, yıllarca ailesi ve akrabaların da yaşadığı Ebrar Sitesi’ndeki Serdar Apartmanı’nda ikamet etti. Bir arkadaşının, “Ebrar Sitesi’ndeki binalar sarsıntıda yıkılabilir.” kelamlarından etkilenen Tuzcu, sarsıntıdan 5 gün evvel diğer bir binaya taşındı.
Depremden saatler evvel Ebrar Sitesi’nde büsbütün yıkılan Yavuz Apartmanı’nda yakınlarıyla bir ortaya gelen Mehmet Tuzcu, sitede babası Ali, annesi Kamer, kız kardeşi Seda, erkek kardeşi Talip ve babaannesi Hatice Tuzcu olmak üzere 69 yakınını kaybetti.
Akrabalarını enkazdan çıkarmak için 11 gün şirketlerine ilişkin iş makineleriyle çalışan Tuzcu, günler sonra tekrar gittiği sitenin enkazında gözyaşlarına hakim olamadı.
Depremden 5 dakika sonra akrabalarının yaşadığı Ebrar Sitesi’ne geldiğini belirten Tuzcu, şunları anlattı:
“Elektrikler kesilmişti lakin telefonlar çalışıyordu. Babamı aramaya çalıştım, ulaşamadım. Binanın yıkıldığını düşündüm. Benzinliğin köşesine geldiğimde sağ taraftaki binaların olmadığını gördüm. Havada toz bulutu vardı. Binaların tozun içinde olduğunu düşündüm. Babamın yaşadığı binanın yanına geldiğimde çatısının yolla bir olduğunu gördüm. Feryatlar, yaralı beşerler vardı. Çok berbat bir atmosferdi. Enkazın olduğu yere iş makinelerimizi getirdik. Babamı 8 saatlik çalışma sonucu enkazdan çıkardık. Kaldırıldığı hastanede hayatını kaybetti.”
VEDA YAPMIŞIZ LAKİN BİLMEYEREK
Arama kurtarma çalışmalarının tamamlanmasının akabinde birinci kere Ebrar Sitesi’nin enkazına geldiğini lisana getiren Tuzcu, ailesiyle yıkılan binada yediği son yemeği hala unutamadığını vurguladı.
Tuzcu, “Annem, bilhassa evladın değerli olduğuyla alakalı şeylerden bahsetti, nasihatte bulundu. Veda yapmışız ancak bilmeyerek. Herkes uyudu lakin sabaha kalkamadık. Sabaha birçok insan kalkamadı. Rabb’im inşallah bir daha kimseye göstermesin.” sözünü kullandı.
MÜTEAHHİTTEN ŞİKAYETÇİYİZ
Ebrar Sitesi’ni yapan müteahhitten şikayetçi olduklarını, akrabalarının mevtinde kimin kusuru ve ihmali varsa en ağır cezayı almalarını istediğini anlatan Tuzcu, şunları kaydetti:
“Depremin akabinde günlerce ağladım. Hangi birine üzüleceğim, 69 can ve birçok tanıdığım insan. Sabah akşam selamlaştığım bireyler. Artık üzülemiyorum zira çok üzüldüm ve ağladım. Bazen diyorum, Allah’ın gücüne gitmesin fakat ben de mi gitseydim? Kendimi şanslı hissetmiyorum aslında, esasen çok şey kaybettim. Buraya geldiğim vakit babamın yorganı vardı, onu gördüm. Onun tanımı yok. Eşyalarla anılarımız vardı. Uyuyamıyorum, her gün biri aklımda. Bu döngü nasıl gidecek? Bu acıyla hisler ölünceye kadar içimizde kalacak.” (AA)